Co robić w okresie okołomenopauzalnym, by przebieg menopauzy był jak na jak najmniej dotkliwy?
18 października jest Światowym Dniem Menopauzy. Ustanawiając ten dzień Światowa Organizacja Zdrowia wzywa całą społeczność międzynarodową, by kwestię zdrowia kobiety po okresie menopauzy uczynić centralnym przedmiotem zarówno badań, jak i wyzwań w dziedzinie zdrowia publicznego. Menopauza to okres w życiu kobiety, w którym zatrzymuje się owulacja i zanika miesiączka. Pojawiają się rozmaite symptomy: uderzenia gorąca, zmęczenie, bóle stawów i więzadeł, drażliwość, przybieranie na wadze czy zaburzenia snu. Menopauza pojawia zazwyczaj pomiędzy 45 a 55 rokiem życia i rozwija się stopniowo po przebyciu okresu przejściowego zwanego okołomenopauzalnym. Może on trwać kilka lat i w sposób znaczący zmieniać jakość życia kobiety. Światowy Dzień Menopauzy stanowi okazję, by poświęcić należytą uwagę tym nieuniknionym przemianom, będących częścią życia wszystkich kobiet oraz przypomnieć, że w tym okresie życia homeopatia może okazać się bezcennym sprzymierzeńcem.
Czym jest okres okołomenopauzalny?
Chociaż jest ona czymś zupełnie naturalnym, menopauza pozbawia organizm ochrony estrogenowej, zwiększając tym samym ryzyko miej lub bardziej dokuczliwych dolegliwości.
Wraz ze statystycznym wydłużeniem życia, kobiety przeżywają średnio o tyle więcej lat poddane oddziaływaniu hormonów płciowych ( od 15 do 50 roku życia), niż bez nich ( pomiędzy 50 a 85 rokiem)! Ponieważ nie ma narządów pozbawionych receptorów tych hormonów, ich fluktuacja a następnie zanik powoduje zaburzenia w obszarze systemu pokarmowego, ale też oddziaływuje na kości, serce, skórę i mózg. Główne zagrożenia to choroby układu sercowo-naczyniowego oraz osteoporoza i związane z nią złamania, a także przybieranie na wadze połączone z zespołem metabolicznym ( cukrzycą, hipercholesterolemią). Przede wszystkim jednak menopauzie towarzyszą niezbyt groźne zaburzenia czynnościowe wpływające na jakość życia czasem przez całe dziesięciolecia,
Pojawiają się rozmaite zaburzenia: trawienia (zatwardzenia, wzdęcia, nietolerancja pokarmowa), pracy tarczycy, snu, nastroju, pamięci, libido, a także zmęczenie, bóle stawów i więzadeł, obwisła skóra, czy suchość błon śluzowych (oczy, waginą). W większości przypadków objawy te nie są jednoczesne z rozpoczęciem menopauzy, czasem przychodzą rok po zatrzymaniu miesiączki, czasem nawet pięć lat przed. Okres ten określamy jako okołomenopauzalnym i ma on różny przebieg u różnych kobiet.
Jakie działania podjąć?
Jak że nie można przewidzieć dokładnie momentu nadejścia menopauzy, niektóre działanie warto jest podjąć z wyprzedzeniem.
Zapobieganie jest tak istotne, by obciążenie psychiczne nie zaowocowało stanem chorobowym.
Przygotowanie się zawczasu pozwala na to, by funkcjonować tak dobrze, jak się da i cieszyć się zdrowiem przez wszystkie nadchodzące lata. Zatem, gdy tylko pojawią się jakieś objawy, należy o tym porozmawiać albo z ginekologiem, albo ze swoim lekarzem.
Począwszy od 45 roku życia należy zwrócić uwagę na antykoncepcję, zwłaszcza wśród palaczek. Różne środki mogą pomóc przewidzieć pojawienie się chorób układu sercowo-naczyniowego, osteoporozy, podobnie zresztą jak innych objawów chorobowych , typowych dla okresu okołomenopauzalnego i samej menopauzy.
Kroki związane z higieną życia:
- rzucenie palenia
- zrównoważone odżywianie z naciskiem na błonnik, ponadto rośliny strączkowe, pokarm bogaty w wapń, (szpinak, endywia, sery, nasiona oleiste), tłuste ryby
- nawodnienie, najlepiej wodą mineralną z wysoką zawartością wapnia
- ograniczenie cukrów, jedzenie przemysłowego (wysoko przetworzonego), alkoholu, kawy i ciepłych napoi – te ostatnie mogą uderzenia gorąca
- regularna aktywność fizyczna, walka z siedzącym trybem życia
- suplementacja wit. D
- kuracje probiotykami, który rozwijają florę przewodu pokarmowego a pośrednio – mikrobiom waginalny
- zastosowanie alg, dla utrzymania odpowiedniej mineralizacji i dobrego funkcjonowania tarczycy
Zarządzanie stresem: koherencja serca, sofrologia, joga, chi-qung – wszystkie one mogą poprawić synergię pomiędzy ciałem i umysłem oraz mieć bezpośredni wpływ na na niektóre objawy, takie jak uderzenia gorąca.
Leczenie miejscowe, by przeciwdziałać suchości pochwy:
- hormonalne i/lub z zastosowaniem kwas hialuronowego
- masaże i automasaże z użyciem, na przykład, olejku migdałowego
Pomyślcie także o homeopatii
Całościowe, a zarazem zindywidualizowane, podejście homeopatyczne bierze pod uwagę specyfikę każdej kobiety, jej psychikę, osobowość, czynniki środowiskowe i modalność ekspresji objawów. Homeopatia potrafi doskonale wspomóc organizm przechodzący menopauzę.
Homeopatia wesprze regularność cyklu, zmniejszy dyskomfort zespołu napięcia, szczególnie dzięki zastosowaniu roztworów hormonalnych. Są one bowiem w stanie przywrócić zachwianą równowagę cyklu, ogólnie wesprzeć cały organizm w walce z zaburzeniami hormonalnymi.
Leki homeopatyczne mogą także zaoferować pomoc w leczeniu na poszczególnych, głównych symptomy, takich jak uderzenia gorąca, zaburzenia nastroju, zatwardzenia, bezsenność, zapalenia pęcherza, bóle stawów i więzadeł czy różne rodzaje niedrożności.
Z całym spokojem skup się na tym, by pięknie się starzeć!